Μια πλατεία για… κλάματα

Σε ένα από τα καλύτερα σημεία της Αρτέμιδας, η πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου, αντί να σφύζει από ζωή έχει καταντήσει να μοιάζει με παρατημένο σκηνικό.

Στο κέντρο της η μαρμάρινη στήλη που άλλοτε πάνω της ήταν η προτομή του Ελευθέριου Βενιζέλου, χωρίς αυτήν.

Σπασμένα πλακάκια και παγκάκια, παρτέρια που έχουν πνιγεί από τα αγριόχορτα, άμμος παντού και πάντα… όλες τις εποχές, όλες τις ημέρες του χρόνου.

Αντί να είναι ένας ζωντανός τόπος συνάντησης και χαλάρωσης με θέα στη θάλασσα, είναι ένας χώρος εγκατάλειψης. Οι κάτοικοι περνούν βιαστικά, κανείς δεν κάθεται εκεί.